Description
Digital Data
ภาพเขียนจิตรกรรมบริเวณเหนือหน้าต่างช่องที่ 7 เขียนเรื่องราวในตอนที่พระนางพรหมจารี พระเจ้าธรรมขันตีและเหล่ากษัติย์หญิง ยกทัพเพื่อไปแก้แค้นเจ้าสุทัศนจักร
ครั้นเมื่อชาวเมืองอนูปมนครทราบข่าวว่าพระนางพรหมจารียกทัพมาเพื่อแก้แค้นเจ้าสุทัศนจักร ทำให้ชาวเมืองแตกพากันตื่นกลัวภัยหนีเตลิดเปิดเปิงไป ขณะนั้นเจ้าจันทคาธจึงแจ้งแก่ชาวเมืองว่า “มาเถิดไปอย่าอยู่เสียในเขตกองพัพ” จึงพาชนเหล่านั้นออกจากบ้านไปอยู่ในป่าไผ่ทำไร่ปลูกพืชพันธ์ต่างๆ รวมทั้งครอบครัวเศรษฐีเเละธิดา และเหล่าบริวารมาขอพึ่งใบบุญ เจ้าจันทคาธพาบริษัทเหล่านั้นไปอยู่ป่าไผ่ ตัดเอาไม้ไผ่มาทำรั้วบ้าน แล้วจารึกอักษรว่า “บ้านนี้ของจันทคาธ พวกกองทัพอย่าได้ทำอันตราย”
ครั้นนั้นพวกของพระนางพรหมจารีล่วงหน้ามา เห็นเจ้าจันทคาธกับบริวารแต่ไกล มุ่งจะมาจับ เมื่อเข้ามาใกล้ก็จำได้ จึงลงกราบที่พระบาท เจ้าจันทคาธจึงถามว่า “จะไปไหน” เหล่าทหารนั้นจึงแจ้งว่า “จะไปแก้แค้นพระเจ้าสุทัสสนจักร” แล้วจึงลาไป
ถึงเวลาเย็นเจ้าจันทคาธพาบริษัทของตนกลับไปบ้านกระทำกิจการของตน เเล้วมายืนอยู่หน้าประตู ขณะนั้นพระนางพรหมจารี จัดจตุรงคเสนากับขัตติยกัญญาแสนหนึ่งแวดล้อม ขึ้นคอช้างมาถึงประตูบ้านเจ้าจันทคาธ เห็นเจ้าจันทคาธเดินมาจึงมองดูนึกในใจว่านี่ใคร เมื่อเข้าใกล้จึงจำได้ จึงลงจากคอช้างมาไหว้เจ้าจันทคาธ เเละกระทำปฏิสันถาร (ปฏิสันถาร หมายถึง การต้อนรับ การรับรอง การทักทายปราศรัยผู้มาเยือน) แล้วลาขึ้นคอช้างไป
รุ่งขึ้นเจ้าจันทคาธให้คนถือเครื่องบรรณาการต่างๆไปถวายพระเจ้าธรรมขันตี ถวายบังคมแล้วนั่งอยู่ส่วนข้างหนึ่ง พระเจ้าธรรมขันตีเห็นดังนั้นก็ดีพระทัย เสด็จลุกขึ้นจากอาสน์เข้าประคองเจ้าจันทคาธ ทรงทักทายปราศรัยแล้วตรัสถามว่า “เจ้าพบภรรยา (พระนางเทวธิสังกา) ของเจ้าแล้วหรือ” เจ้าจันทคาธตอบว่า “พบแล้ว” พระเจ้าธรรมขันตีจึงตรัสถามอีกว่า “พบได้อย่างไร” เจ้าจันทคาธเล่าเรื่องถวายแต่ต้น พระเจ้าธรรมขันตีได้ทรงสดับดังนั้นจึงตรัสว่า พระเจ้าสุทัสสนจักรข่มเหงธิดาของเรา บัดนี้ยังมาข่มเหงบุตรเขยเราอีก แล้วทรงบังคับอำมาตย์ว่า เราใคร่จะเห็นพระเจ้าสุทัสสนจักร เจ้าจงไปจับเป็นมา เจ้าจันทคาธก็ทูลลากลับบ้านของตน
ในภาพเขียนภาพของขบวนช้างของทัพพระนางพรหมจารีเเละพระเจ้าธรรมขันตี พร้อมด้วยเหล่ากษัตริย์หญิงและไพร่พลจำนวนมาก เพื่อไปแก้แค้นพระเจ้าสุทัสสนจักรที่เมืองอนูปมนคร
Physical Data
