Description
Digital Data
ภาพเขียนบริเวณด้านล่างระหว่างหน้าต่างช่องที่ 4 และ 5 เป็นเรื่องราวในกัณฑ์ที่ 10 พรหมจาริยาอภิสิญจนกัณฑ์ ภาพเขียนบริเวณนี้เสียหายค่อนข้างมาก แต่ก็ยังเห็นได้ว่าเป็นภาพเขียนของหญิงสาวลักษณะหาบตะกร้าใส่น้ำทั้ง 2 ข้างด้วยไม้คาน ภาชนะที่ปรากฏในภาพเป็นภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ มีก้นแหลม ยาแนวกันรั่วด้วยชันและน้ำมันยาง ส่วนบนมีงวงทำจากไม้นำมาขัดกันสำหรับผูกเชือก เพื่อหย่อนลงไปตักน้ำขึ้นมาจากบ่อ เรียกว่า “น้ำถุ้ง” ในภาษาล้านนา หญิงในภาพน่าจะกำลังเดินไปยังบ้านของนางสุริยโยธา ในบริเวณด้านบนของหญิงที่แยกน้ำถุ้ง มีชุดอักษรล้านนากำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “. ฒิบ่[ไสไ . ].” เนื่องจากข้อความไม่ครบจึงมิสามารถแปลได้
ภาพเขียนหญิงสาวในภาพนั้นเปลือยอก เเละน่าจะนุ่งซิ่นป้อง เป็นซิ่นที่มีลายในแนวขวางลำตัว ดูแล้วคล้ายกับ “ซิ่นต๋า” ของหญิงชาวไทยวนในล้านนา และมีการตกแต่งด้วยกรรมวิธีการทอแบบต่างๆในเส้นแนวขวางลำตัวมากกว่าซิ่นต๋า ซิ่นป้องถือเป็นผ้าซิ่นที่มีโครงสร้างชนิดพิเศษและมีเอกลักษณ์เฉพาะ สามารถพบได้แต่เฉพาะในเมืองน่านเท่านั้น ส่วนบนศรีษะไว้ผมยาว มุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง” ไว้กลางศีรษะ เจาะหูใส่ “ลานหู” มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายใบลาน เป็นแผ่นเงินหรือทองคำ นำมาม้วนแล้วใส่เข้าไป ที่เเขนสวมกำไลทองคำ และไม่สวมรองเท้า
Physical Data
