Description
Digital Data
ภาพเขียนเหล่าชาวเมืองชวาทบุรีที่กำลังเดินกลับเข้าเมืองภายหลังจากฟื้นคืนจากความตาย ในบริเวณนี้มีอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ ประกอบด้วย ชุดอักษรล้านนาบริเวณด้านหน้ากำแพงเมือง อ่านได้ความว่า “คนเข้าเมือง” แปลว่า “ชาวเมืองชวาทบุรีเดินกลับเข้าเมือง” ถัดมาเป็นชุดอักษรล้านนาบริเวณฝั่งซ้ายมือ บริเวณข้างเสา มีชุดอักษรล้านนาจำนวนห้าบรรทัด ซึ่งบางส่วนลบเลือนไปจึงไม่สามารถอ่านข้อความดังกล่าวได้ ส่วนชุดอักษรที่เหลือสามารถอ่านข้อความได้ ดังนี้
ชุดอักษรบรรทัดที่สามอ่านได้ว่า “ร้อยเหล้มเสวย” น่าจะแปลได้ว่า “หลังจากที่เจ้าคัทธณะกุมารครองเมืองได้ 1 เดือน ก็คิดที่จะออกตามหารอยเท้าของบิดาต่อไปจึงได้มอบเมืองชวาทวดีและนางคำสิงให้ชายเกวียนร้อยเล่มครอบครองต่อไป”
ถัดมาเป็นชุดอักษรบรรทัดที่สี่และห้า อ่านได้ความว่า “ผ่อเอาเถอะผ่อแล้วอย่าไป” บรรทัดที่ห้าอ่านได้ความว่า “ว่าแล้วบ่ฟังหื้อมันตายเป็นข้าวัดหนี้” สองประโยคนี้น่าจะมีความหมายเตือนผู้ชมว่าอย่าทำลายภาพให้เสียหาย พร้อมทั้งสาปแช่งว่า ถ้าผู้ใดทำให้ภาพจิตรกรรมเสียหาย ขอให้ตายเป็นข้าของวัดภูมินทร์
ในภาพจะเห็นภาพเขียนประตูเมือง ซึ่งมีรูปแบบทางสถาปัตยกรรมที่น่าจะได้รับอิทธิพลมาจากทางภาคกลาง (กรุงเทพ) คือ ซุ้มประตูเมืองหลังคาทรงโดมมียอดแหลม ดูคล้ายกับประตูกำแพงเมืองของกรุงเทพในสมัยนั้น
ส่วนภาพเขียนหมู่ชายชาวเมืองที่กำลังเดินกลับเข้าเมืองนั้น สวมใส่เสื้อแขนยาวคอกลมทำจากผ้าพื้นเรียบ ซึ่งน่าจะได้รับอิทธิพลจากทางกรุงเทพ ไว้ผมทรงทรงมหาดไทย ลักษณะคือ ไว้ผมกลางศีรษะและด้านข้างโกนผมบริเวณโดยรอบ คล้ายกับการนำกะลามาครอบหัว ซึ่งในภาพมีทั้งการไว้แบบทรงแสกกลางแบบทางภาคกลางของไทย และไม่แสกกลาง
Physical Data
