Description
Digital Data
ภาพเขียนบริเวณเหนือเรือนของหญิงหม้าย เขียนเล่าเรื่องราวครั้นเมื่อคัทธณะกุมารเจริญวัย
ในภาพเป็นภาพของคัทธณะกุมารขณะเล่นสะบ้าที่ลานกับเด็กในหมู่บ้าน ด้วยเป็นผู้มีบุญมาเกิดจึงมีพละกำลังเหนือการเด็กทั้วไป เหล่าเด็กทั้งหลายจึงล้อคัทธนกุมารว่า “ไอ้ลูกช้าง” ในบริเวณเหนือคัทธณะกุมารมีชุดอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่อ่านได้ความว่า “เจ้าคัทธณะมาเหล้นกับลูกละอ่อนชาวบ้าน ลูกละอ่อนชาวบ้านว่าหื้อเจ้าคัธณะว่า อ้ายลูกช้างว่าอั้นแม่นนี้แล” แปลได้ว่า “เจ้าคัทธณะกุมารได้มาเล่นกับลูกชาวบ้าน ลูกชาวบ้านล้อว่าเจ้าคัทธณะกุมารเป็นลูกช้าง” ถัดมาเป็นชุดอักษรล้านนาบริเวณด้านหน้าเด็กชายด้านซ้ายมือ ขณะกำลังทอยสะบ้า อ่านได้ความว่า “เอาแท้อ้ายลูกช้าง” แปลได้ความว่า “เอาจริงๆนะอ้ายลูกช้าง”
คัทธณะกุมารและเด็กชาวบ้านสวมเครื่องเเต่งกายที่น่าจะได้รับอิทธิพลจากกรุงเทพ เเล้วนำมาผสมผสานกับการแต่งกายที่นิยมกันในหมู่ชายหนุ่มในเมืองน่าน คือ ใส่เสื้อทำจากผ้าพื้นคอกลมแขนยาว นุ่งผ้าลายดอกผืนเดียวที่เรียกว่านุ่งแบบ “นุ่งผ้าต้อย” หรือ “เค็ดม่าม” โดยจะม้วนผ้าเป็นเกลียวสอดระหว่างขาเป็นการนุ่งแบบเดียวกับการถกเขมร หรือ โจงกระเบน แต่มีผ้าแถบสีแดงมารัดคล้ายรัดด้วยเชือก หรือ เข็มขัด เผยให้เห็นลายสักยันต์ที่มีเพียงเล็กน้อยเพราะยังไม่เป็นหนุ่มเต็มวัย ไว้ทรงผมทรงมหาดไทย ลักษณะคือ ไว้ผมกลางศีรษะและด้านข้างโกนผมบริเวณโดยรอบ คล้ายกับการนำกะลามาครอบหัว แต่ไม่ได้แสกกลางแบบทางภาคกลางของไทย ซึ่งน่าจะได้รับอิทธิพลมาจากทางกรุงเทพ และไม่สวมรองเท้า
Physical Data
