Description
Digital Data
ภาพเขียนจิตรกรรมบริเวณหน้าปราสาทของพญาศรีษะเกษ เขียนภาพในตอนที่แสดงปาฏิหาริย์โดยการถอนต้นตาลพร้อมกันทีเดียว 2 ต้น แล้วเหาะขึ้นไปบนอากาศทำท่าฟ้อนรำให้พญาศรีษะเกษทอดพระเนตร
ในภาพบริเวณด้านหน้าของพญาศรีษะเกษ มีหีบเครื่องเขินสีแดง และคนโฑน้ำ หรือ “น้ำต้น” ในภาษาล้านนา ด้านบนมีจอกทองคำ หรือ “ก๊อกคำ” ในภาษาล้านนา คว่ำอยู่ด้านบน
ในบริเวณนี้มีอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ อักษรล้านนชุดเเรกอยู่บริเวณเหนือเจ้าเมืองศรีษะเกษ อ่านได้ความว่า “พญาสีสักเกด” แปลว่า “พญาศรีษะเกษ” ถัดมาเป็นชุดอักษรล้านนาบริเวณใต้คัทธณะกุมารอ่านได้ความว่า “เจ้าคัทธณะ……หื้อพญาหันแล”
ในภาพพญาศรีษะเกษทรงเครื่องแบบกษัตริย์อย่างกษัตริย์ไทย หรือ แต่งกายแบบในละครนาฏศิลป์ของภาคกลาง (กรุงเทพ) คือ สวมพระมหามงกุฎ หรือ พระชฎา มีกรรเจียก คือ เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก และสวมกรองศอและอินทรธนูทับบนเสื้อแขนยาว นุ่งสนับเพลา คือกางเกงขายาวประมาณครึ่งแข้ง นุ่งโจงกระเบนทับที่เป็นผ้าที่มีลวดลาย รัดด้วยปั้นเหน่ง หรือเข็มขัด มีผ้าห้อยหน้า หรือ ชายไหวระหว่างชายแครง มีแถบผ้าปลายงอนหุ้มปลายขากางเกงทั้ง 2 ข้าง ปัจจุบันยังหมายถึงกางเกงด้วย ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสนับเพลา และไม่สวมรองเท้า
ส่วนคัทธณะกุมารแต่งกายอย่างที่ได้รับความนิยมในหมู่ชายหนุ่มในเมืองน่านในยุคนั้น ซึ่งรับเอาอิทธิพลมาจากภาคกลาง (กรุงเทพ) คือ ใส่เสื้อทำจากผ้าพื้นคอตั้งแขนยาว มีการตกแต่งลวดลายที่สาปเสื้อด้านหน้าและที่ต้นแขน นุ่งโจงกระเบนจากผ้าที่มีลวดลายแบบทางภาคกลางของไทย มัดเอวด้วยผ้าผืนยาวปล่อยชายพริ้วไหว ไว้ผมทรงมหาดไทย ลักษณะคือ ไว้ผมกลางศีรษะและด้านข้างโกนผมบริเวณโดยรอบ คล้ายกับการนำกะลามาครอบหัว แต่ไม่ได้แสกกลางแบบทางภาคกลางของไทย และไม่สวมรองเท้า
Physical Data
