Description
Digital Data
ภาพบริเวณด้านล่างของลานปราสาทของพญาศรีษะเกษ เขียนภาพเหล่าเสนาอมาตย์ที่กำลังนั่งชื่นชมในอิทธิฤทธิ์ของคัทธณะกุมาร
ในบริเวณนี้มีอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ บริเวณเหนือเหล่าเสนา อ่านได้ความว่า “พุทโธสูง” แปลว่า “คัทธณะกุมารเหาะขึ้นไปในอากาศสูงมาก”
ในภาพบริเวณด้านล่างเขียนภาพกำแพงเมือง มีเรือนซุ้มประตูทางเข้าขนาดเล็กรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบทางภาคกลางของไทย ดูคล้ายกับซุ้มประตู หรือ ซุ้มท่าเรือทางเข้าวัดแบบภาคกลาง (กรุงเทพ)
ในภาพเหล่าเสนาอมาตย์แต่งกายแบบชายชาวภาคกลาง (กรุงเทพ) คือใส่เสื้อคอตั้งแขนยาว ดูคล้ายเสื้อราชปะแตน ชายบางคนมีผ้าแถบมาคล้องคอห้อยชายทั้งสองไปด้านหลัง นุ่งโจงกระเบนที่ทำมาจากผ้าที่มีลวดลายที่นิมกันในหมู่ชายชาวกรุงเทพในยุคนั้น ไว้ผมทรงมหาดไทย ลักษณะคือ ไว้ผมกลางศีรษะและด้านข้างโกนผมบริเวณโดยรอบ คล้ายกับการนำกะลามาครอบหัว แต่ไม่ได้แสกกลางแบบทางภาคกลางของไทย เเละเสนาคนหลังสุด (ด้านซ้าย) ไว้ผมแสกกลาง แบบชายทางภาคกลาง ส่วนเสนาเสนาอีกสองคนด้านหลังตัดผมสั้นทั้งศีรษะคล้ายทรงผมทหาร
ส่วนภาพเขียนบริเวณด้านล่างฝั่งขวา เขียนภาพชายชาวพม่าที่กำลังยืนชี้ไปที่คัทธณะกุมาร สวมเครื่องแต่งกายแบบชายชนชั้นสูงของพม่าในยุคจารีต คือ นำผ้ามาเคี่ยนไว้ที่ศรีษะ ซึ่งการเคี่ยนหัวในลักษณะนี้เป็นรูปแบบการเคี่ยนหัวที่ทำกันในราชสำนักเรียกว่าแบบ “เพาะโลง” ส่วนเสื้อที่สวมใสมักนิยมสวมเสื้อตัวยาวคลุมสะโพกลงมาถึงกลางต้นขา เรียกว่า “โต่หยี่น อิ๊งจี” ส่วนท่อนล่าง (ในภาพนี้เลือนไปเล็กน้อย) แต่ก็ยังพอเห็นรายละเอียดอยู่บ้าง คือ นุ่งผ้า “ลุนตยาอเชะ” ผืนยาวเรียกว่าผ้า “ตาวง์เฉ่ญ์ ปะโซ”
Physical Data
