วัดเวียงต้าทิศตะวันออก

ภาพเขียนเรื่องราวในตอนที่นางสิงคีมผู้เป็นเหสีรองของท้าวพรหมทัต เข้ามาปรึกษากับปาละกะเสนาผู้เป็นบิดา เพื่อใส่ความนางจันทะเทวีผู้เป็นมเหสีเอก ต่อพระเจ้าพรหมทัต บริเวณนี้ (ด้านหน้าเรือน) ชุดอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “นางสิงก๋ามาบอกหื้อป้อเมือสนส่อพญาแล” แปลได้ว่า “นางสิงกามาบอกให้พ่อไปหลอกลวงและใส่ความให้เจ้าเมืองฟัง” ถัดมาเป็นชุดอักษรบริเวณด้านในเรือน อ่านได้ความว่า “ปาละกะเสนา” 

ภาพเขียนเรือน (บ้าน) ของปาละกะเสนา น่าจะเป็นเรือนที่สร้างขึ้นแบบก่ออิฐถือปูน ไม่ยกพื้น เครื่องหลังคาเป็นไม้ มีระเบียงกว้างด้านหน้า ซึ่งน่าจะได้รับอิทธิพลจากกรุงเทพ

นางสิงคีแต่งกานแบบสตรีในราชสำนักในล้านนา คือ เปลือยอกมีการนำผ้าแถบสีเรียบ นำมาห่มคล้องคอห้อยชายทั้งสองไปด้านหลัง นุ่งซิ่นต๋าต่อด้วยจกคำ คือ ตีนซิ่นต่อด้วยตีนจกคำที่ทอด้วยดิ้นคำ (ทองคำ) ไว้ผมมุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง” ไว้กลางศีรษะมัดมวยด้วยสร้อยคำหรือสร้อยทอง เจาะหูใส่ “ลานหู” มีลักษณะเป็นแผ่นใบลาน แผ่นเงิน หรือทองคำ นำมาม้วนแล้วใส่เข้าไป สวมสร้อยคอและกำไลทองคำ และไม่สวมรองเท้า ส่วนปาละกะเสนาแต่งกายแบบที่น่าจะรับอิทธิพลจากกรุงเทพ คือ ใส่เสื้อคอตั้งแขนยาว ไว้ผมทรงมหาดไทย