วัดเวียงต้าทิศตะวันออก

ภาพเขียนภาพนี้ เป็นภาพเขียนเล่าเรื่องราวในส่วนที่สองของจิตรกรรมฝาผนังในช่องนี้ โดยมีเนื้อเรื่องในชาดกตอนหนึ่งความว่า “ภายหลังจากที่ก่ำก๋าดำอภิเษกกับนางพิมพาและนางเทพกัญญาแล้ว ได้ขึ้นครองเมืองพาราณสี สถาปนาพระนามว่า “เจ้าราชบัณฑิต” กาลต่อมาเจ้าราชบัณฑิตและนางจันทเทวีจัดทัพเพื่อเดินทางไปยังเมืองพรหมทัต เพื่อพบบิดา (ท้าวจิตตราช) ครั้นถึงนอกเมืองพรหมทัต จึงหยุดพักอยู่นอกเมือง แลจัดส่งเสนาไปกราบทูลท้าวจิตตราช ว่าตนกับมารดาขอเข้าเฝ้า ครั้นความล่วงรู้ไปถึงนางสิงคีมเหสีน้อยกับกาละกะเสนา จึงรีบเข้าเฝ้าท้าวจิตตราช เพื่อทูลยุยงว่า ก่ำก๋าดำยกทัพมาจะตีเมือง ให้จัดกองกําลังป้องกันเมือง และมอบให้กาละกะเสนายกทัพออกไปนอกเมืองด้วย เมื่อกาละกะเสนายกทัพไปถึง พลันก็ถูกธรณีสูบตกนรกตกหม้อไฟ”

ภาพเขียนจิตรกรรมฝาผนังในช่องนี้ มีชุดอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่หลายชุด ประกอบด้วย ชุดอักษรบริเวณด้านล่างสุดของภาพ อ่านได้ความว่า “เจ้าราชปัณฑิตตะเอาแม่แลริปนมาแต่เมืองปาราณสีมายั้งหนี้แล” แปลได้ว่า “เจ้าราชบัณฑิต(ก่ำก๋าดำ)พาแม่และรี้พลจากเมืองพาราณสีมาพักที่นี้” 

ถัดมาเป็นชุดอักษรบริเวณด้านซ้าย (หลังนางจันทะเทวี)  อ่านได้ความว่า “ป๋าลกะเสนาเอาริปนมาฮบเจ้าราชปั๋ณฑิตแล” แปลได้ว่า “ปาลกะเสนายกเอารี้พลมารบเจ้าราชบัณฑิต(ก่ำก๋าดำ)” 

ถัดมาเป็นชุดอักษรบริเวณด้านบน (ข้างปืนใหญ่) อ่านได้ความว่า “ป๋าลกะเสนา” แปลได้ว่า “ปาลกะเสนา” 

ถัดมาเป็นชุดอักษรบริเวณกลางภาพ (ข้างคนตาย) อ่านได้ความว่า “ลูกอะม็อกปิ๊กคืนมาถูกคนต๋ายแล” แปลได้ว่า “ลูกปืนใหญ่ย้อนคืนมาถูกคนตาย” 

ถัดมาเป็นชุดอักษรบริเวณกลางภาพ (ด้านบนระหว่างชายสองคน) อ่านได้ความว่า “ลงไป ลงไป” ถัดไปอ่านได้ความว่า “เจ้าเฮาดําดินไปปุ้นแล้ว” แปลได้ว่า “เจ้านายของเราดําดินไปนู้นแล้ว” ด้านกลางล่าง อ่านได้ความว่า “แผ่นดินแตกสะหลูบกิ๋นป๋าลกะเสนาแล” แปลได้ว่า “ธรณีสูบปาลกะเสนา”