Description
Digital Data
ภาพเขียนบริเวณด้านล่าง ระหว่างหน้าต่างช่องที่ 4 และ 5 ภาพเขียนบริเวณนี้เสียหายค่อนข้างมาก โดยภาพเขียนบริเวณด้านล่างนี้น่าจะประกอบด้วยกัน 2 กัณฑ์ คือ ภาพเขียนบริเวณฝั่งด้านขวาน่าจะเป็นเรื่องราวในกัณฑ์ที่ 10 พรหมจาริยาอภิสิญจนกัณฑ์ และภาพเขียนบริเวณฝั่งด้านซ้ายซึ่งน่าจะเป็นเรื่องราวในกัณฑ์ที่ 11 กาวินทราชยุทธกัณฑ์
ภาพเขียนบริเวณฝั่งขวานั้นภาพเขียนค่อนข้างลบเลือนไปมาก แต่ก็ยังเห็นได้ว่าเป็นภาพเขียนของหญิงสาวลักษณะหาบตะกร้าใส่น้ำทั้ง 2 ข้างด้วยไม้คาน ภาชนะที่ปรากฏในภาพเป็นภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ มีก้นแหลม ยาแนวกันรั่วด้วยชันและน้ำมันยาง ส่วนบนมีงวงทำจากไม้นำมาขัดกันสำหรับผูกเชือก เพื่อหย่อนลงไปตักน้ำขึ้นมาจากบ่อ เรียกว่า “น้ำถุ้ง” ในภาษาล้านนา หญิงในภาพน่าจะกำลังเดินไปยังบ้านของนางสุริยโยธา ในบริเวณด้านบนของหญิงที่แบกน้ำถุ้ง มีชุดอักษรล้านนากำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “. ฒิบ่[ไสไ . ].” ทั้งนี้นื่องจากข้อความไม่ครบจึงมิสามารถแปลความได้ ส่วนภาพเขียนบริเวณฝั่งซ้ายน่าจะเป็นเรื่องราวในกัณฑ์ที่ 11 กาวินทราชยุทธกัณฑ์ เป็นภาพของหญิงผู้หนึ่งลักษณะถือถุงที่มัดจากผ้า เพื่อใช้รองน้ำล้างเท้า ส่วนภาพเขียนชายในภาพสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นภาพเขียนกษัตริย์ ซึ่งเห็นเพียงแต่เท้าที่ยื่นลงไปในถุงผ้า และปลายของดาบที่น่าจะเหน็บไว้ที่เอวยื่นออกมาจากทางด้านหลัง ในบริเวณนี้มีอักษรล้านนากำกับอยู่ ที่อยู่ด้านเหนือหญิงที่ถือถุงที่มัดจากผ้า สำหรับล้างเท้า อ่านได้ความว่า “อีแ . . . . เหิน” เนื่องจากข้อความไม่ครบจึงมิสามารถแปลได้
หญิงสาวบริเวณฝั่งด้านขวาที่กำลังหาบน้ำถุ้งอยู่นั้นเปลือยอก เเละน่าจะนุ่งซิ่นป้อง เป็นซิ่นที่มีลายในแนวขวางลำตัว ดูแล้วคล้ายกับ “ซิ่นต๋า” ของหญิงชาวไทยวนในล้านนา และมีการตกแต่งด้วยกรรมวิธีการทอแบบต่างๆในเส้นแนวขวางลำตัวมากกว่าซิ่นต๋า ซิ่นป้องถือเป็นผ้าซิ่นที่มีโครงสร้างชนิดพิเศษและมีเอกลักษณ์เฉพาะ สามารถพบได้แต่เฉพาะในเมืองน่านเท่านั้น ส่วนบนศรีษะไว้ผมยาว มุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง” ไว้กลางศีรษะ เจาะหูใส่ “ลานหู” มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายใบลาน เป็นแผ่นเงินหรือทองคำ นำมาม้วนแล้วใส่เข้าไป ที่เเขนสวมกำไลทองคำ และไม่สวมรองเท้า
ส่วนการแต่งกายของหญิงในฝั่งซ้ายนั้น ภาพเขียนลบเลือนไปจนไม่สามารถเห็นรายละเอียดได้ครบ เห็นเเต่เพียงภาพเปลือยอก นุ่งผ้าซิ่น และปล่อยผมยาว
Physical Data
