Description
Digital Data
ภาพเขียนจิตรกรรมบริเวณด้านซ้ายมือสุดของผนังฝั่งทิศใต้ เขียนภาพหญิงชาวเมืองน่านขนาดใหญ่เกือบเท่าคนจริง หญิงในภาพแต่งกายแบบหญิงในเมืองน่านสมัยนั้น คือ เปลือยอกมีผ้าแถบลายดอกมาคล้องไหล่ห้อยชายไปด้านหลัง สวมผ้าซิ่น ซึ่งน่าจะเป็นผ้าซิ่นเชียงแสน หรือ “ซิ่นเชียงแสน” คือ ผ้าซิ่นแบบรูปแบบหนึ่งของเมืองน่าน คือ เป็นซิ่นที่มีลายในแนวขวางลำตัว มีรูปแบบโครงสร้างคล้ายกับ “ซิ่นต๋า” ของหญิงชาวไทยวนในล้านนา โดยที่ซิ่นเชียงแสนส่วนมากจะมีพื้นเป็นสีแดงครั่งหรือ สีแดงเข้ม และมีเส้นขวางลำตัวที่มีทั้งแถบเส้นและกลุ่มเส้นสลับกันไปเป็นสีคราม หรือ สีน้ำเงิน มักนิยมสวมใส่ไปทำไร่ทำนา ซึ่งเป็นผ้าซิ่นอีกรูปแบบหนึ่งที่สามารถพบได้เฉพาะที่เมืองน่านเท่านั้น นับเป็นผ้าซิ่นที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตนอย่างหนึ่งของเมืองน่าน ส่วนบนศรีษะมีการไว้ผมยาว โดยทำผมมุ่นมวยที่เรียกว่า “ตั้งเกล้า” ไว้กลางศีรษะ
หญิงในภาพลักษณะกำลังสูบบุหรี่ คือ ไว้เล็บยาวในมือคีบ “บุหรี่ขี้โย” หรือ “ปูลีขี้โย” ซึ่งเป็นบุหรี่ที่ทำจากใบตองกล้วย ด้านในมวนด้วยยาสูบ มีขนาดใหญ่ประมาณเท่าหัวแม่มือยาวเกือบคืบ นิยมสูบทั่วไปทั้งชายหญิงในล้านนา
Physical Data
