Description
Digital Data
ภาพเขียนบริเวณมุมล่างซ้ายเป็นเหตุการณ์ตอนที่ธิดาเศรษฐีทั้ง 3 คน คือ นางทิพโสดา นางประทุมบุปผาและนางสุคันธเกศี ขึ้นจากน้ำได้ บริเวณนี้มีภาษาล้านนาเขียนกำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “อยากกินเข้าไบ้นอ…” แปลได้ความว่า “หิวข้าวแล้ว”
ส่วนภาพเขียนถัดมา เขียนภาพเหตุการณ์ตอนที่ธิดาเศรษฐีทั้ง 3 มาพบเจ้าจันทคาธ บริเวณนี้มีภาษาล้านนาเขียนกำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “นางทังสามดำน้ำห้วย……มาจวบใส่เจ้าจันทคาดหนี้แล” แปลได้ว่า “ลูกสาวทั้งสามของเศรษฐีโผล่มาจากน้ำ ได้มาพบเจ้าจันทคาธที่นี้”
ลูกสาวเศรษฐีทั้ง 3 สวมเครื่องแต่งกายแบบหญิงในล้านนา คือ เปลือยอกนำและนำผ้าแถบสีเรียบมาห่มเฉียงแบบสไบ หรือ คล้องทิ้งชายไปด้านหลังเรียกว่า “สะหว้ายแหล้ง” หรือ “เบี่ยงบ้าย” จะเห็นได้ว่านางสนมกำนัลในภาพสวมใส่ผ้าซิ่นแบบต่างๆที่พบในเมืองน่านเท่านั้น เช่น นางสนมมคนแรก (คนขวาสุด) นุ่ง “ซิ่นป้อง” เป็นซิ่นที่มีรูปแบบพิเศษซึ่งเป็นซิ่นที่มีลายในแนวขวางลำตัว ดูแล้วคล้ายกับ “ซิ่นต๋า” ของหญิงชาวไทยวนในล้านนา ซิ่นป้องนี้มีการตกแต่งผ้าซิ่นด้วยการทอกรรมวิธีต่างๆในแนวขวางลำตัวที่ค่อนข้างหลากหลาย ทำให้เกิดลวดลายเพิ่มเติม พบได้เฉพาะที่เมืองน่านเท่านั้น ในภาพน่าจะเป็นการตกแต่งการทอด้วยกรรมวิธีหลายอย่าง แต่การตกแต่งที่เด่นชัด คือ การตกแต่งด้วยกรรมวิธีการทอที่ในเมืองน่านเรียกว่า “มัดก่าน” หรือที่ทั่วไปเรียกว่ามัดหมี่ ส่วนบนศรีษะไว้ผมยาว ทำผมมุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง” ไว้กลางศีรษะ ที่หูใส่ “ลานหู” ซึ่งมีลักษณะเป็นแผ่นบางๆคล้ายใบลาน ทำจากแผ่นเงิน หรือ ทองคำ นำมาม้วนแล้วใส่เข้าไป และไม่สวมรองเท้า
Physical Data