Description
Digital Data
ภาพเขียนนางแมนเหลาและเหล่านางสนมกำนัล ณ อุยานเมืองผาเงา ลักษณะคล้ายกับกำลังเก็บดอกไม้ใส่กระปุง หรือในล้านนาเรียกว่า “ปุง” ทำจากเครื่องเขินสีแดงส้ม และนางกำนัลอีกคนกำลังหาบกระปุงอยู่ ในบริเวณนี้มีอักษรล้านนาเขียนกำกับจำนวนหลายชุด ประกอบด้วย อักษรล้านนาบริเวณด้านล่างของภาพ อ่านได้ความว่า “นางสองฅนนี้แม่น นางแมนเหลาใจ๊มาเอาดอกในอุนยานลวดมาจวบใส่นกแล ตั๋วเจ้าแสงเมืองใจ๊ไป” แปลได้ความว่า “นางสองคนนี้นางแมนเหลาได้ให้มาเอาดอกไม้ในสวนอุทยาน แล้วมาเจอนกแก้วตัวที่เจ้ารัตนะแสงเมืองใช้มาหา” ถัดมาเป็นชุดอักษรล้านนาบริเวณฝั่งซ้ายมือ (ข้างนางสนมทั้ง 2 คน) อ่านได้ความว่า “นายฅนงามพี่ขอเหน็บดอกพร่องนา” แปลได้ความว่า “น้องสาวคนสวยพี่ขอทัดดอกไม้ให้หน่อยนะ” และชุดสุดท้ายเป็นชุดอักษรล้านนาบริเวณกลางภาพ (ด้านบนนางแมนเหลา) อ่านได้ความว่า “เหน็บค็เหน็บก่าเจ้า” แปลได้ว่า “ทัดก็ทัดคะ”
นางแมนเหลาแต่งกายแบบหญิงสาวชาวไทยวนในล้านนา คือ เปลือยอกนำผ้าแถบสีเรียบมาห่มคล้องทิ้งชายไปด้านหลัง นุ่งซิ่นตีนจก คือซิ่นต๋าที่ต่อด้วยตีนจก ที่นิยมใช้ในหญิงไทยวนของล้านนา ส่วนท้องซิ่นน่าจะเป็น “ซิ่นต๋ามะนาว” คือท้องซิ่นรูปแบบเฉพาะที่พบได้แต่ในเมืองแพร่เท่านั้น นับเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของผ้าซิ่นตีนจกในเมืองแพร่ ไว้ผมมุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง”ไว้กลางศีรษะมีการนำดอกไม้มาทัดที่มวยผม และไม่สวมรองเท้า ส่วนเหล่านางสนมแต่งกายแบบสาวไทยวนโดยทั่วไปในล้านนา คือ เปลือยอกมีการนำผ้าแถบสีเรียบและมีลวดลาย นำมาห่มคล้องคอห้อยชายไปด้านหลัง นุ่งซิ่นต๋าต่อตีนแดงที่เป็นที่นิยมของหญิงชาวไทยวนในล้านนา ไว้ผมมุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง” ไว้กลางศีรษะ นำดอกไม้มาทัดที่มวยผม และไม่สวมรองเท้า
Physical Data