Description
Digital Data
ภาพเขียนบริเวณด้านบนฝาผนังระหว่างหน้าต่างช่องที่ 2 และ 3 เรื่องราวในบริเวณนี้เป็นตอนกลางของกัณฑ์ที่ 9 ตโยเสฏฐีธิตาเปสนกัณฑ์
เป็นตอนที่เจ้าจันทคาธเดินทางต่อไปอีกได้ 7 วันก็ไปถึงภูเขาลูกหนึ่งสูง 5 โยชน์ จึงเเวะหยุดพักที่เชิงเขา เเล้วจึงเหาะเหนือยอดไม้ไปตลอดทางอีก 7 วัน จึงพ้นทางกันดาร และเขียนเล่าเรื่องต่อไปด้านบนเหนือหน้าต่างช่องที่ 3 เป็นตอนที่เจ้าจันทคาธเเละนางทั้ง 3 จักดำน้ำลงไปทางนี้ 3 วันถึงประตูถ้ำ และพากันเดินเรื่อยไปตามถ้ำ 3 วัน จึงออกจากถ้ำ แล้วเดินไปตามทางอีก 3 วันจึงจักถึงสังกัสสนคร เจ้าจันทคาธจึงได้ปรึกษากับนางทั้ง3 ว่า คราวนี้เราจะไปทางไหนดี สองข้างเขาก็มียักษ์ดุร้าย ตรงขึ้นไปลมร้ายก็จัดนัก เราจักดำน้ำลงไปทางนี้ 3 วันถึงประตูถ้ำ ในบริเวณนี้มีภาษาล้านนาเขียนกำกับอยู่อ่านได้ความว่า “เจ้าจันทคาดเอานางทัง 3 ดั้นดอย หนี้แล” แปลได้ว่า “เจ้าจันทคาธเอานางทั้ง 3 มุดดอยนี้”
เจ้าจันทคาธเเต่งกายแบบชาวบางกอกในยุคนั้น คือ สวมเสื้อคอตั้งแขนยาวนุ่งโจงกระเบน มีผ้าคาดที่เอว ตัดผมทรงมหาดไทย เเละไม่สวมรองพระบาท
ส่วนนางทั้ง 3 แต่งกายแบบหญิงในล้านนา คือ เปลือยอกนำและนำผ้าแถบสีเรียบมาห่มเฉียงแบบสไบ หรือ คล้องทิ้งชายไปด้านหลังเรียกว่า “สะหว้ายแหล้ง” หรือ “เบี่ยงบ้าย” จะเห็นได้ว่านางสนมกำนัลในภาพสวมใส่ผ้าซิ่นแบบต่างๆที่พบในเมืองน่านเท่านั้น เช่น นางสนมมคนแรก (คนขวาสุด) นุ่ง “ซิ่นป้อง” เป็นซิ่นที่มีรูปแบบพิเศษซึ่งเป็นซิ่นที่มีลายในแนวขวางลำตัว ดูแล้วคล้ายกับ “ซิ่นต๋า” ของหญิงชาวไทยวนในล้านนา ซิ่นป้องนี้มีการตกแต่งผ้าซิ่นด้วยการทอกรรมวิธีต่างๆในแนวขวางลำตัวที่ค่อนข้างหลากหลาย ทำให้เกิดลวดลายเพิ่มเติม พบได้เฉพาะที่เมืองน่านเท่านั้น ส่วนบนศรีษะไว้ผมยาว ทำผมมุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง” ไว้กลางศีรษะ ที่หูใส่ “ลานหู” ซึ่งมีลักษณะเป็นแผ่นบางๆคล้ายใบลาน ทำจากแผ่นเงิน หรือ ทองคำ นำมาม้วนแล้วใส่เข้าไป และไม่สวมรองเท้า
Physical Data
