Description
Digital Data
ภาพจิตรกรรมบริเวณกลางเสาของฝาผนังด้านตะวันออกของมุขด้านทิศใต้ เป็นภาพของพระอินทร์และเหล่านางฟ้าเหาะตามมาส่งเสด็จ เจ้าคัทธณะกุมารกลับเมืองจำปานคร ด้านบนมีอักษรล้านนา อ่านได้ความว่า “พระญาอินท์” แปลว่า “พระอินทร์” ด้านล่างมีชุดอักษรล้านนา อ่านได้ความว่า “พระญา..พยา..ถ้าจักลงมา…ให้เปนพยาจักเสวยเมืองจำปานครวันนั้นแล พยา..เจ้าเมือง…8000007..เจ้าพยา…” เนื่องจากในส่วนข้อความนี้มีไม่ครบจึงไม่สามารถแปลความได้ พระอินทร์มีพระวรกายสีเขียว ทรงเครื่องแบบกษัตริย์ของไทยหรือ การแต่งกายแบบในละครนาฏศิลป์ของทางกรุงเทพคือ สวมพระมหามงกุฎหรือพระชฎา มีกรรเจียกคือเครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก สวมกรองศอและอินทรธนูทับบนเสื้อแขนยาว มีทับทรวงและสายสังวาลสะพายแล่ง สวมพาหุรัดที่ต้นแขน นุ่งสนับเพลาคือกางเกงขายาวประมาณครึ่งแข้ง นุ่งโจงกระเบนทับที่เป็นผ้าที่มีลวดลาย รัดด้วยปั้นเหน่งหรือเข็มขัด มีผ้าห้อยหน้าหรือชายไหวระหว่างชายแครง มีแถบผ้าปลายงอนหุ้มปลายขากางเกงทั้ง 2 ข้าง ปัจจุบันยังหมายถึงกางเกงด้วย ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสนับเพลา
ส่วนเหล่านางฟ้าสวมกระบังหน้า มีกรรเจียกคือเครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก และสวมพระเกี้ยวอยู่กลางศีรษะ ด้านบนเปลือยมีผ้าแถบมาคล้องคอ ห้อยชายไปด้านหลัง สวมสังวาลย์และสร้อยตัว กำไลต้นแขนและข้อมือ ที่ล้วนทำจากทองคำ นุ่งผ้าซิ่นจับจีบหน้านางเป็นผ้าลายดอก การนุ่งผ้าซิ่นแบบนี้น่าจะได้รับอิทธิพลจากทางกรุงเทพ ในมือกำฉัตรและธงชัยเหาะตามเจ้าคัทธณะกุมาร เสด็จกลับเมืองจำปานคร
Physical Data
