วัดเวียงต้าทิศเหนือ

ภาพเขียนจิตรกรรมฝาผนังทิศเหนือ แถวล่างช่องที่ 2 เขียนเรื่องราวในชาดกเรื่อง รัตนะเเสงเมืองชาดก เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับนางแมนเหลา เนื้อเรื่องในตอนนี้เป็นเหตุการณ์ที่นกแขกเต้านำราชสาส์นจากเจ้ารัตนะแสงเมืองมาหานางแมนเหลา บริเวณนี้ (ฝั่งซ้ายด้านบนของปราสาท) มีชุดอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “อันนี้แม่นผาสาทนางแมนเหลา ตี้เจ้าแสงเมืองใจ๊นกแขกเต้าเอาราจ๊ะสารไปหานั้นแล” แปลได้ว่า “ที่เเห่งนี้คือปราสาทของนางแมนเหลา ที่เจ้าแสงเมืองให้นกแขกเต้านําเอาราชสาส์นไปหา” และชุดคำเขียนบริเวณด้านล่าง มีชุดคำเขียนที่เขียนด้วยดินสอเป็นภาษาล้านนา ซึ่งน่าจะเขียนเพิ่มขึ้นในยุคหลัง เพื่อเตือนไม่ให้คนมาจับ ลูบ หรือขีดเขียนบนจิตรกรรม อ่านได้ความว่า “ปุก๊ะละคนใดมาผ่อ อย่าไปหยุบไปลูบเนอะ บ่ดีเนอะ” แปลได้ความว่า “บุคคลใดมาดู อย่าจับอย่าลูบนะ ไม่ดีนะ” และบริเวณเหนือกำแพงมีชุดอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “นกตั๋วนี้เจ้าแสงเมืองใจ๊มาแล” แปลได้ว่า “นกตัวนี้เจ้าแสงเมืองใช้มา” ส่วนชุดอักษรบริเวณลานหน้าปราสาท มีชุดอักษรล้านนากำกับอยู่ อ่านได้ความว่า “2 นางนี้แม่นนางใจ๊” แปลได้ว่า “นาง 2 คนนี้คือนางข้ารับใช้”  

นอกจากนี้ยังมีคำเขียนในภาษาล้านนาด้วยตัวดินสอ โดยที่เขียนขึ้นภายหลังเพื่อไม่ให้คนมาจับ ลูบ หรือขีดเขียนบนจิตรกรรม โดยเขียนอยู่บริเวณเหนือกำแพงระหว่างต้นไม้ใหญสองต้น อ่านได้ความว่า “ปุก๊ะละผู้ใดป้อก๊านายขายผู้ใดก็ดีมายํ้าอย่าหยุบเนอะ ว่าบ่ฟังอายุสั้นปันต๋ายเนอะไปตังนํ้าหื้อเสือขบ ไปตังบกหื้อ เสือกิ๋นเนอะ หื้อเหมือนกําว่าปากนี้” แปลได้ความว่า “บุคคลผู้ใด ทั้งพ่อค้าผู้ใดก็ดี มาดูแล้วอย่าจับนะ หากไม่ฟังให้อายุสั้นตายก่อนวัยอันควร เดินทางไปทางนํ้าขอให้ถูกเสือกัด เดินทางไปทางบกขอให้ถูกเสือกิน ขอให้เหมือนคําพูดนี้” ปราสาทนางแมนเหลาเป็นสถาปัตยกรรมของล้านนา ที่กึ่งกลางมีปราสาทยอดแหลมยอดซ้อนลด 3 ชั้นขึ้นไปหายอดอาคาร  ส่วนปราสาทอีกสองด้านมีลักษณะคล้ายกับวัดในยุคนั้นคือ หลังคามีลักษณะปีกนกลดสองชั้น ประดับด้วยช่อฟ้าและปั้นลมเป็นรูปตัวนาคและตัวเหงา