วัดเวียงต้าทิศตะวันออก

ภาพเขียนเหตุการณ์ตอนที่นางจันทะเทวีลอยไปขึ้นฝั่งที่เมืองมิถิลา และได้พบกับสองตายายสามีภรรยาคู่หนึ่งที่ชานเมือง จึงได้ขออาศัยอยู่ด้วย 

ในภาพเขียนภาพนางจันทะเทวีกำลังยืนสลัดผ้าซิ่นอยู่ที่ริมฝั่งน้ำ ในบริเวณนี้มีชุดอักษรล้านนาเขียนกำกับอยู่ (บริเวณด้านข้างนางจันทะเทวี) อ่านได้ความว่า “นางจั๋นต๊ะออกจากนํ้าหนี้แล” แปลได้ว่า “นางจันทะเทวีขึ้นมาจากแม่นํ้าที่นี้” ถัดมาเป็นชุดอักษรล้านนา (บริเวณใต้เรือน) อ่านได้ความว่า “นางจั๋นต๊ะมาอยู่กับย่าเฒ่าแก่ จิ่มเมืองมิถิลานะกอนวันนั้น แม่นหนี้แล” แปลได้ว่า “นางจันทะเทวีมาอยู่อาศัยกับแม่เฒ่าที่เมืองมิถิลานครเมื่อวันนั้น ส่วนชุดอักษรด้านบน (ภายในเรือน) อ่านได้ความว่า “นางจันทะเทวีนอนหลับ” 

นางจันทะเทวีแต่งกายแบบหญิงชาวไทยวนในเมืองเเพร่ คือ เปลือยอกมีผ้ามาคล้องคอห้อยชายไปด้านหลัง และภาพเขียนในตอนที่นางจันทะเทวีอยู่บนเรือนย่าเฒ่านั้นเปลี่ยนเป็นห่มเฉียงแบบสไบ หรือคล้องทิ้งชายไปด้านหลังเรียกว่า “สะหว้ายแหล้ง” หรือ “เบี่ยงบ้าย” นุ่งซิ่นตีนจกคือซิ่นต๋าที่ต่อด้วยตีนจกคำ ปล่อยยาวและมุ่นมวยเรียกว่าเกล้าแบบ “วิดว้อง”ไว้กลางศีรษะ ส่วนย่าเฒ่านั้นน่าจะเปลือยอกมุ่นมวยผมแบบ “ตั้งเกล้า” ไว้กลางศีรษะ