Description
Digital Data
ภาพเขียนจิตรกรรมซึ่งเขียนข้ามมาเล่าเรื่องบริเวณระหว่างหน้าต่างช่องที่ 3 กับประตู ฝั่งด้านข้างประตู
เขียนภาพภายหลังจากยักษ์นำสองกุมารกลับมายังเรือนของตน
เรือนที่ในภาพเป็นเรือนโถงโล่งเเละมีม่านกั้น ด้านในเรือนมีศพนางยักษ์นอนตายอยู่ ครั้นเมื่อสุริยคาธเห็นนางยักษ์นอนตายอยู่ จึงอาสาเข้าช่วยด้วยการเคี้ยวเปลือกไม้วิเศษใส่ปากนางยักษ์ ด้วยฤทธิ์วิเศษของเปลือกไม้อันเป็นยาวิเศษนางยักษ์จึงกลับฟื้นคืน เมื่อนางฟื้นจากความตายแลเห็นกุมารทั้งสองจึงเข้าประคองกอด และไต่ถามว่า “ลูกเอ๋ย เจ้าพากันมาแต่ที่ไหน” กุมารจึงตอบแก่นางว่า “ข้าแต่แม่ ข้าพเจ้าทั้งสองหลงทางมา” นางยักษ์เกิดความรักใคร่เอ็นดูสองกุมารดังลูก นางจึงอุ้มสองกุมารไปอาบน้ำ ขัดสีด้วยเครื่องลูบไล้ แล้วนั่งกอดไว้กับตัก
ฝ่ายยักษ์ผู้เป็นสามีเมื่อเห็นภรรยาของตนนั่งอยู่ จึงรู้ได้ทันทีว่าสองกุมารเป็นผู้ช่วยให้ภรรยาของตนฟื้นจากความตาย ตนเกิดความดีใจอย่างยิ่ง จึงได้เข้าไปกอดจูบกุมารทั้งสองด้วยความรักใคร่
ยักษ์ทั้งสองจึงปรึกษากันว่า พวกเราต้องพากุมารทั้งสองนี้ไปส่งให้ถึงที่อยู่ของหมู่มนุษย์ในคืนวันนี้ให้จงได้ ถ้าช้าไปจนอรุณขึ้น พวกยักษ์มาเห็นจักทำอันตรายได้ พวกเราต้องรีบไปในบัดนี้
ยักษ์ในภาพแต่งกายด้วยเครื่องเเต่งกายที่รับอิทธิพลจากทางภาคกลางได้ชัดเจน คือ สวมกระบังหน้ามีกรรเจียก คือ เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนกสวมเสื้อแขนยาว นุ่งสนับเพลา คือกางเกงขายาวประมาณครึ่งแข้งมีผ้าห้อยหน้า หรือ ชายไหวระหว่างชายแครงนุ่งโจงทับ ส่วนนางยักษ์ภาพเขียนเลือนลางจนไม่สามารถอธิบายได้
Physical Data
